در کوچه باغهای اندیشه گام برمیدارم و سادگی مردی از جنس خورشید مرا به خود فرا میخواند .."زیبایی حقیقی در خلوص قلب است"و قلب مرکز انسانیت انسان است و وقتی که خالص باشد از هر متغییری پاک شده و یعنی خود سرشت است همان خورشیدی که نفس حضرت رحمانیت به مهربانی در خاک نشاند...."چشم در برابر چشم دنیا را نابینا میکند" گر چه میتوان در برابر رفتاری ناپسند همان رفتار را به جهت مجازات فرد خاطی انجام داد اما اگر قلبت از نور الهی لبریز باشد جز بخشش و مهربانی نتوانی که پیامبر رحمت ،بدی را به نیکی پاسخ میداد و ایات نور بر این رفتار تاکید نموده اند که از کوزه همان طراود که در اوست..".افراد ضعیف دیگران را نمیخشند،گذشت و بخشش ویژگی افراد قوی است" انکه حقیر است چیزی ندارد برای بخشیدن جز کینه و تنفر و حسادت و انکه قوی است از بخشش ابایی ندارد زیرا به حد وفور از آنچه که میبخشد برخوردار است و این بخشش از مهربانی است و انکه مهری ندارد چه را ببخشد و انکه مهربانی اش بی اندازه است ،از بخشیدن ان ترسی ندارد..".این پرسش همواره برای من مطرح است که چگونه انسانها میتوانند با تحقیر دیگران احساس بزرگی کنند" آنکه به جای اندیشیدن و تامل و درنگ در تلاش برای تمسخر کردن اندیشه ی دیگران است ،حقیری است که حقارت بودن خود را با رنگ تمسخر دیگران میپوشاند ،تا نقاب دانستن بر چهره ی نادانی خود بیاویزد ..."با عشق بر نفرت ..با حقیقت بر دروغ و با صبر بر خشونت غلبه کنیم" وقتی که تمام رفتارها بر اساس عشق باشد حتی تادیب دیگران نه از روی کینه و عداوت که از روی رحمت و هدایت است و این رحمت را از خود ندیدن و عطیه ی الهی دانستن که از از طریق او جاری شده است.،وقتی که خود را انگونه که هستیم پذیرا باشیم ،جایی برای نقاب و دروغ نمیماند ،خشم ،ریشه های اندیشیدن را میسوزاند و صبر ،فرصت اندیشیدن را عطا میکند و رفتارهایی که از روی اندیشه و اگاهی است محصولی جز نور ندارد..".انسان چیزی نیست جر افکار و تبدیل به چیزی میشود که به ان فکر میکند" هر عمل انسان ریشه در اندیشه ی او دارد و به بیان دیگر ،اعمال انسانها بیانگر اندیشه های اوست پس با رویت رفتار دیگران و خود میتوان به اندیشه ها و افکار رسید .."شما باید ان تغییری باشید که میخواهید در دنیا ببینید"انکه در فکر تغییر دنیاست در گام اول دنیای خود را تغییر میدهد و این دنیا ،محصول رفتار و اندیشه های اوست پس خود او نماد ان تغییر است وگرنه دروغگویی بیش نیست که در طلب نقاب زدن است برای فریب و تزویر...