وقتی از اینکه خودتان باشید راضی باشید، بدون اینکه مقایسه کنید یا برای تحت ‌تاثیر قرار دادن دیگران رقابت کنید، هر فرد باارزشی به شما احترام خواهد گذاشت.و مهمتر اینکه خودتان هم به خودتان احترام خواهید گذاشت.هیچکس حق قضاوت کردن شما را ندارد. ممکن است مردم داستان‌های شما را شنیده باشند و تصور کنند شما را می‌شناسند اما هیچوقت نمی‌توانند آنچه بر شما گذشته را احساس کنند.هیچوقت نمی‌توانند خودشان را جای شما بگذارند.پس فراموش کنید دیگران چه فکری می‌کنند یا درمورد شما چه می‌گویند...!فقط روی احساسی که خودتان نسبت به خودتان دارید تمرکز کنید و به راهتان ادامه دهید.یکی از دلایل توقف رشد، "مقایسه" است.همیشه خود را با "هدف" های خودتان مقایسه کنید نه با دوستان و همکارانتان. باید ببینید توانایی های شما چیست و خواسته های شما کدام است؟نه اینکه دیگران چه کرده و می کنند.همیشه کسانی هستند که دارایی کمتر یا بیشتر از شما دارند.هیچ یک از اینها ملاک نیست.خود را فقط با هدف ها و تواناییهای خود مقایسه کنید.هیچگاه فراموش نکنیم که هیچکس بر دیگری برتری ندارد ؛مگر به " فهم و شعور " ؛مگر به " درک و ادب " ؛آدمی فقط در یک صورت حق دارد به دیگران از بالا نگاه کند ,و آن هنگامی است که بخواهد دست کسی را که بر زمین افتاده را بگیرد و او را بلند کند !واین قدرت تو نیست ؛ این " انسانیت است .