سوسو زدن یا چشمک ستاره‌ها چیزی است که در همان نگاه اول به آسمان به چشم می‌آید. هرچند که نور بعضی از ستاره‌ها که آن‌ها را با عنوان ستاره‌های متغیر می‌شناسیم در طول زمان تغییر می‌کند، اما بدیهی است که سوسو زدن و تغییر نور سریع ستاره‌ها در آسمان اتفاقی نیست که مربوط به ماهیت ستاره باشد.

به گزارش آسمان نما، چشمک زدن ستاره‌ها بر اثر گذر نورشان از جو زمین اتفاق می‌افتد. نور ستاره پس از گذر از لایه‌های مختلف جو شکسته می‌شود و بر اثر آن به سرعت کم و زیاد می‌شود. دمای متفاوت لایه‌های مختلف جو و نور نقطه‌ای ستاره‌ای عوامل اصلی ایجاد این پدیده‌اند.

تغییر نور ستاره‌های متغیر اما در بازه‌های زمانی بسیار طولانی‌تری رخ می‌دهد. تغییر نور این ستاره‌ها در بازه‌های زمانی چند ساعته تا چند ساله اتفاق می‌افتد. ستاره‌های متغیر از سوژه‌های رصدی جذاب برای منجمان آماتورند و گاهی بررسی دقیق‌شان از تغییرات فیزیکی پیچیده‌ای که در این ستاره‌ها اتفاق می‌افتد خبر می‌دهند.

اما در سیارات خبری از پدیده‌ی سوسو زدن نیست. یکی از راه‌های تشخیص سیارات از ستاره‌ها نیز چشمک نزدن آن‌هاست. اما چرا سیارات چشمک نمی‌زنند؟

ستاره‌ها آن‌قدر دورند که حتی از چشمی تلسکوپ تنها به صورت نقطه‌ای نورانی دیده می‌شوند. نور نقطه‌ای ستاره‌ها باعث می‌شود مسیر حرکت آن‌ها تا حد زیادی تحت تاثیر آشفتگی‌های جوی قرار بگیرد. چرا که نور نقطه‌ای به آسانی شکسته می‌شود.

در مقابل اما سیارات فاصله‌ی بسیار کمتری از زمین دارند و نه فقط به شکل یک نقطه‌ی نورانی، که در واقع همچون قرصی کوچک در آسمان دیده می‌شوند (البته برای دیدن قرص سیارات باید از تلسکوپ استفاده کنید). اما همین اندازه‌ی ظاهری بزرگ‌تر باعث می‌شود تا پدیده‌ی شکست نور در جو رخ ندهد و تاثیرات جو بر نور سیارات ناچیز باشد.