"مفهوم زمان برای برخی ؛همان لحظه ای است که بیشترین فرصت در بالاترین حد ممکن، در آن نهفته است،این افراد بر زمانبندی مناسب تاکید بسیار می ورزند.کارشناسان امور تبلیغات به ما می گویندکه هیچ چیز ارزشمند تر از فکری که به موقع مطرح شود نیست. اگر بتوانی بیاموزی که لحظه مناسب را به محض رسیدن آن بشناسی و پیش از رفتنش آنرا غنیمت شماری ،مشکلات زندگی به کمترین حد خود خواهد رسید

معنی زمان برای برخی دیگر،تنها اندازه گیری ثانیه ها،دقیقه ها،ساعت ها و سالهاست.آنها هرگاه به زمان می اندیشند یا ساعت را به خاطر می آورند و یا تقویم را،در اینصورت زمان برای آنها دارای یک بعد است و آن هم "طول".این مفهوم پایین ترین حد درک از زمان است. آنها که زمان را اینگونه می شناسند،هیچ شاهکاری را خلق نکرده اند،اما فاجعه اینجاست که شناخت زمان تنها به این مفهوم ،انگیزه را نابود میکند،جوشش خلاقانه را فرو می نشاند و کاری را در زمان معین به اجرا نمی گذارد.

بر این اساس اگر یک هفته کامل برای انجام کاری زمان داشته باشیم کار ما یک هفته طول خواهد کشید و اگر ده روز برای آن مهلت داشته باشیم ده روز به طول خواهد انجامید بنابراین"کارها به اندازه وقتی که برای آنها معین شده است شتاب خواهند یافت و یا کند حرکت خواهند کرد"

اما از سویی افرادی هستند که معنی واقعی به زندگی می بخشند از این رو که برای گذشت زمان به کیفیت، عمق و میزان ژرفایی آن می اندیشند. برای این انسانها زمان، زندانی ساعت یا اسیر تقویم شدن نیست. فعالیت های آنها از روحیه ایثار و اشتیاق مایه می گیرد و با آن هدایت می شود نه با ساعتها و هفته ها. به کار خویش بسیار معتقدند و به سوی اهداف خود با چنان قدرت و روحیه ای حرکت می کنند که عبور زمان را نمی شناسند.آنها وقت خود را با کاری که دوست دارند گره زده اند و فعالیت هایشان گزارش رسالتی است که اهداف و آرمانهای درخشان آنها تعیین میکند"

پس همواره به خاطر داشته باشیدکه:

وقت از سویی یک "سرمایه فرا طلایی" است و از سویی یک "پدیده شخصی و اختصاصی" است و این تنها شمایید که می توانید از آن بهره برداری کنید بنابراین هیچکس نمی تواند به جای شما از فرصت های شما استفاده کند