با نزدیک شدن فصل گرما کوهنوردان با چالشی به نام گرما زدگی بیشتر از سایر ورزشکاران مواجه خواهند شد. چرا که گاه در شرائطی قرار می گیرند که دسترسی به چشمه نداشته و آب نیز به همراه ندارند. و یا آب کافی بدون دریافت املاح لازم دریافت می کنند. عوامل خطر آفرین در افراد نیز به این مشکل دامن می زند. سن و بیماریهای خاص مثل دیابت، بیماریهای کلیوی و قلبی عروقی می تواند در بروز فوریت های گرمائی در افراد موثر باشد. گروه اورژانس های مربوط به حرارت به انواع کرامپ گرمائی، خستگی گرمائی و استروک ناشی از گرما تقسیم می شوند. در صورت عدم درمان مناسب در برخورد با کرامپ گرمائی، احتمال تبدیل به دو فرم دیگر وجود دارد. گرفتگی عضلات اندامهای تحتانی در اثر کمبود آب و الکترولیت و به دنبال آن سرگیجه و سبکی سر اتفاق می افتد. در صورت عدم اقدام به موقع یعنی رساندن آب و املاح در افراد هوشیار و فاقد تهوع، درجات خفیفی از شوک بوجود می آید. که از نشانه های آن پوست خنک و مرطوب، تاکی پنه، برادی کاردی و افت هوشیاری می باشد. در این مرحله علاوه بر دادن مایعات با توجه به شرائط بیمار و خنک کردن او ضروری می باشد به طوری که دچار لرز و هیپوترمی نشود. و در ادامه حمله گرمائی یا استروک ناشی از گرما با علائم دیس ریتمی، دمای بالای بدن، فشار خون بالا، تشنج و کما رخ خواهد داد. این فاز بسیار خطرناک بوده و عوارض جبران ناپذیری بر روی اندامهایی مثل قلب و کلیه می گذارد. خنک کردن سریع فرد با پوشش سرد و مرطوب در مجاورت باد خنک و ملایم یا باد زدن بیمار گذاشتن بسته های خنک کننده در نواحی عروق بزرگ مثل گردن و فمور و انتقال سریع به مرکز درمانی لازم می باشد.

به همنوردان عزیز خوردن هندوانه بعد یا در خلال یک برنامه ی تابستانی توصیه می شود. آب و املاح فراوان و وجود قند و نشاسته برای سلامت قلب، هیدراته نگه داشتن بدن و تأمین انرژی از دست رفته مفید است.