الف) زمینه ژنتیکی:
تعداد خال هایی که در طول عمر یک فرد در بدن یا صورتش ظاهر می شود، ارثی است. اما زمان بروز این خال ها براساس زمینه ژنتیکی هر فرد فرق می کند.

ب) بعضی از عوامل محیطی باعث می شوند عامل ژنتیکی بروز خال از حالت بالقوه به بالفعل دربیاید و زودتر از زمان موعد ظاهر شوند. نور خورشید یکی از مهم ترین عواملی است که در بروز زودتر خال های ملانوسیتی اکتسابی نقش دارد، استفاده مرتب از ضد آفتاب و دوری از نور خورشید می تواند در پیشگیری موثر باشد.

روش های برداشتن خال
در مورد خال های بزرگ روش هایی وجود دارد که باعث محو کردن کامل خال نمی شود، ولی از نظر ظاهری وضعیت بهتری به وجود می آورد؛ مثل لایه برداری (پیلینگ)، درم ابرژن و لیزر که باعث کم رنگ تر شدن خال می شوند...

حقیقت این است که اکثریت خال ها و لکه های پوستی خوش خیم هستند و خطر ابتلا به سرطان پوست در آنها بسیار کم است.

هر خالی که دارای یک یا چند نمای غیر معمول باشد، باید برداشته شود؛ مانند عدم تقارن ضایعه، نامنظم بودن حاشیه، یکنواخت نبودن رنگ خال و یا اندازه ی بیش از ٦میلیمتر.خال هایی که در سنین بالا به رشد خود ادامه می دهند یا دچار تیرگی رنگ و تغییر شکل می شوند را باید برداشت.

خال هایی که در معرض اصطکاک یا تحریک مداوم هستند، مثل خال هایی که در ناحیه ریش آقایان هستند یا خال هایی که در ناحیه کمربند یا آرنج قرار دارند به علت اینکه احتمال بدخیم شدن را دارند باید برداشته شوند که امروزه چنین اعتقادی وجود ندارد.

بعضی خال ها بدمنظره و ناخوشایند هستند و بیمار از لحاظ زیبایی یا به اصرار اطرافیان جهت عمل جراحی خال صورت مراجعه می کنند که برداشتن خال در این موارد باید با دقت و رعایت اصول جراحی جهت باقی نماندن یا به حداقل رساندن خطر جوشگاه عمل انجام شود.

انواع مختلف خال ها

ممکن است متخصص پوست به بیمار اطمینان بدهد که خال مورد نظر خطرناک نیست و نیازی به عمل یا نمونه برداری ندارد و یا این که پزشک اقدام به نمونه برداری یا برداشتن ضایعه کند و در صورتی که مشخص شود که خال تغییرات بدخیمی دارد، بر حسب عمق و پیشرفت ضایعه بایستی با حاشیه ی مشخصی ضایعه به طور کامل برداشته شود و جهت پاتولوژی فرستاده شود.

اگر بعد از برداشتن، خال مجددا خال عود کرد حتما بایستی به پزشک مراجعه کرد. احتمال اسکار(باقی ماندن جای خال) بعد از عمل خال، بستگی به مهارت پزشک و نوع ترمیم پوست بیمار دارد.بعضی از افراد مستعد تشکیل پوست اضافه در محل عمل جراحی هستند و در بعضی نقاط بدن خطر تشکیل جوشگاه محل عمل زیادتر است.